با توجه به اينكه اديان فراواني در جهان وجود دارند و افراد زيادي در طول تاريخ ادعاي پيغمبري كرده اند؛ عقل ما حكم مي كند كه ما اديان مختلف را با بيطرفي و دقت عقلي و علمي مورد بررسي قرار دهيم و اگرديني را داراي صحت كامل يافتيم از آن تبعيت كنيم.
همچنين اگر خدايي در اين جهان باشد و بخواهد ما را هدايت كند، از بندگانش همين انتظار را دارد. اين همان كاري است كه اين كتاب در پي آنست.
اگر قرآن كتاب خدا باشد بايد حداقل دو ويژگي اساسي داشته باشد.
اولا صد در صد و از هر جهتي درست و بدون ضعف باشد. زيرا كلام خداست و خدا عالم و عاقل است و خطا نمي كند.
ثانيا: بايد داراي معجزه باشد. يعني چيزهايي داشته باشد كه از توان بشر خارج باشند.
قرآن مدعي است كه معجزه است. يكي به اين دليل كه قرآن داراي همه چيز است. و ديگر اينكه صد در صد درست است و سوم اينكه هيچكس نمي تواند سوره اي شبيه قرآن بياورد.
غلط بودن ادعاي همه چيز داشتن قرآن كه بديهي است. همه چيز در هزاران كتاب هم نمي گنجد چه رسد در يك كتاب. اين ادعا، مفسرين را سخت به دردسر انداخته است و بعضي ادعا كرده اند كه منظور از همه چيز داشتن، همه چيز لازم براي هدايت بشر بسوي خداست.
اما اين ادعا دو اشكال اساسي دارد:
اولا: مگر خدا نمي توانست بگويد" قرآن همه چيز لازم براي هدايت را دارد" بكار بردن همه چيز يعني همه چيز بطور عام.
ثانيا اين تفسير با هر دو آيه ي قبل جور در نمي آيد؛ چون هر دو آيه بدنبال همه چيز، هدايت را مطرح كرده اند يعني قرآن شامل همه چيز هست و شامل هدايت هم هست يعني هدايت متفاوت از همه چيز است. بعلاوه در طي خواندن كتاب حاضر متوجه مي شويد كه قرآن حتي همه چيز براي هدايت بشر را هم ندارد مثلا قرآن هيچ استدلال معتبري بر وجود خدا و معاد و وحي ندارد.
قرآن همچنين مدعي است كه در آن هيچ انحراف و خطائي نيست
آيا در قرآن نمى انديشند اگر از جانب غير خدا بود قطعا در آن اختلاف بسيارى م ىيافتند سوره 82
البته همانطور كه قبلا هم گفته شد اگر قرآن كتاب خدا باشد بايد صد در صد درست باشد اما كتاب حاضر بيش از هزار غلط فاحش را در قرآن نشان مي دهد.
همچنين قرآن از مردم دعوت مي كند كه شبيه آن بياورند
اين مبارزطلبي قرآن يك مغالطه است. چون نوشته ي هركس مثل خودش منحصر به فرد است. مثلا شعر فردوسي و نثر سعدي و غزل حافظ و حتي با دقت علمي، نوشته ها و گفته هاي افراد عادي هم منحصر به فردند. هيچكس نمي تواند شعر حافظ يا نثر سعدي يا شعر فردوسي را بگويد. اديبان مختلف سعي در تقليد از آنان كرده اند ولي موفق نشده اند. آيا اين بدان معني است كه شعر حافظ و نثر سعدي و شعر فردوسي معجزه اند؟ بهيچ عنوان.
البته مي توان به كمك محمد آمد و اين مبارزطلبي قرآن را به روش معقولي تغيير داد. مثلا مي توان گفت كه درست است كه نوشته هاي شاعران فوق منحصر به فردند اما از نظر شأن و عظمت و خلاقيت با هم قابل مقايسه اند مثلا هر سه در قله ي ادبيات فارسي قرار مي گيرند گرچه بهيچ عنوان مثل هم نيستند.
در پاسخ به اين مبارزطلبي قرآن نيز با مطالعه ي اين كتاب متوجه مي شويد كه نوشته هائي به زيبائي قرآن و بسيار بهتر از آن، در جهان حاضر وجود دارند از جمله شعر حافظ كه در قله ي ادبيات جهانست. ثانيا از نظر محتوي، گفتن يا نوشتن مطالبي پر از ضعف و غلط از هر كسي بر مي آيد و نيازي به حافظ و سعدي ندارد. و نوشته هائي هم زيباتر و هم پر محتواتر از قرآن هم بسيار وجود دارند مثل مثنوي مولانا.
برگرفته از کتاب (نقد قرآن) دکتر سها صفحه 19 تا 22
همچنين اگر خدايي در اين جهان باشد و بخواهد ما را هدايت كند، از بندگانش همين انتظار را دارد. اين همان كاري است كه اين كتاب در پي آنست.
اگر قرآن كتاب خدا باشد بايد حداقل دو ويژگي اساسي داشته باشد.
اولا صد در صد و از هر جهتي درست و بدون ضعف باشد. زيرا كلام خداست و خدا عالم و عاقل است و خطا نمي كند.
ثانيا: بايد داراي معجزه باشد. يعني چيزهايي داشته باشد كه از توان بشر خارج باشند.
قرآن مدعي است كه معجزه است. يكي به اين دليل كه قرآن داراي همه چيز است. و ديگر اينكه صد در صد درست است و سوم اينكه هيچكس نمي تواند سوره اي شبيه قرآن بياورد.
غلط بودن ادعاي همه چيز داشتن قرآن كه بديهي است. همه چيز در هزاران كتاب هم نمي گنجد چه رسد در يك كتاب. اين ادعا، مفسرين را سخت به دردسر انداخته است و بعضي ادعا كرده اند كه منظور از همه چيز داشتن، همه چيز لازم براي هدايت بشر بسوي خداست.
اما اين ادعا دو اشكال اساسي دارد:
اولا: مگر خدا نمي توانست بگويد" قرآن همه چيز لازم براي هدايت را دارد" بكار بردن همه چيز يعني همه چيز بطور عام.
ثانيا اين تفسير با هر دو آيه ي قبل جور در نمي آيد؛ چون هر دو آيه بدنبال همه چيز، هدايت را مطرح كرده اند يعني قرآن شامل همه چيز هست و شامل هدايت هم هست يعني هدايت متفاوت از همه چيز است. بعلاوه در طي خواندن كتاب حاضر متوجه مي شويد كه قرآن حتي همه چيز براي هدايت بشر را هم ندارد مثلا قرآن هيچ استدلال معتبري بر وجود خدا و معاد و وحي ندارد.
قرآن همچنين مدعي است كه در آن هيچ انحراف و خطائي نيست
آيا در قرآن نمى انديشند اگر از جانب غير خدا بود قطعا در آن اختلاف بسيارى م ىيافتند سوره 82
البته همانطور كه قبلا هم گفته شد اگر قرآن كتاب خدا باشد بايد صد در صد درست باشد اما كتاب حاضر بيش از هزار غلط فاحش را در قرآن نشان مي دهد.
همچنين قرآن از مردم دعوت مي كند كه شبيه آن بياورند
اين مبارزطلبي قرآن يك مغالطه است. چون نوشته ي هركس مثل خودش منحصر به فرد است. مثلا شعر فردوسي و نثر سعدي و غزل حافظ و حتي با دقت علمي، نوشته ها و گفته هاي افراد عادي هم منحصر به فردند. هيچكس نمي تواند شعر حافظ يا نثر سعدي يا شعر فردوسي را بگويد. اديبان مختلف سعي در تقليد از آنان كرده اند ولي موفق نشده اند. آيا اين بدان معني است كه شعر حافظ و نثر سعدي و شعر فردوسي معجزه اند؟ بهيچ عنوان.
البته مي توان به كمك محمد آمد و اين مبارزطلبي قرآن را به روش معقولي تغيير داد. مثلا مي توان گفت كه درست است كه نوشته هاي شاعران فوق منحصر به فردند اما از نظر شأن و عظمت و خلاقيت با هم قابل مقايسه اند مثلا هر سه در قله ي ادبيات فارسي قرار مي گيرند گرچه بهيچ عنوان مثل هم نيستند.
در پاسخ به اين مبارزطلبي قرآن نيز با مطالعه ي اين كتاب متوجه مي شويد كه نوشته هائي به زيبائي قرآن و بسيار بهتر از آن، در جهان حاضر وجود دارند از جمله شعر حافظ كه در قله ي ادبيات جهانست. ثانيا از نظر محتوي، گفتن يا نوشتن مطالبي پر از ضعف و غلط از هر كسي بر مي آيد و نيازي به حافظ و سعدي ندارد. و نوشته هائي هم زيباتر و هم پر محتواتر از قرآن هم بسيار وجود دارند مثل مثنوي مولانا.
برگرفته از کتاب (نقد قرآن) دکتر سها صفحه 19 تا 22