اسماعیل پسر دینار از عمرو پسر ثابت از ابی جعفر محمد پسر علی باقر نقل میکند که فرمود:
همانا اهل آتش از سختی عذاب، مانند سگ مویه و زاری خواهند کرد! ای عمرو! به مردمی که مرگ ندارند تا خلاص شوند و عذابشان تخفیفی ندارد و تشنه و گرسنه و معیوب چشم کر و کور و سیه روی و رانده در دوزخ و پشیمان و مغضوب در عذاب هستند، چه گمان میبری، به راستی که به آنها ترحم نخواهد شد و تخفیف ندارند، میسوزند، از حمیم مینوشند، از زقوم میخورند و با قلاب های آتشین کشیده شوند و با گرزها کوبیده میشوند و فرشتگان غلاظ و شداد، بر آنها رحم نمیکنند و در دوزخ، به صورت کشیده میشوند و با شیاطین همراه هستند و در سختی ها و بندهای گران قرار دارند، اگر فریاد بکشند، اجابت نمیشوند و اگر درخواستی بنمایند، برآورده نمیگرد، این است حال کسانی که به جهنم بروند.
امالی شیخ صدوق، برگ 887
پانویس: خدای رحمان! دین رحمت و شفقت! البته اگر خدا چنین کند رتبه اول توحش و درنده خویی و جنون شکنجه را به خود اختصاص میدهد. این احادیث الگو و پرورش دهنده توحش برای شکنجه گران مسلمان ، تروریستهای مسلمان و ملایان و جلادها و بسیجی ها است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر