صالح بن سعيد گويد: خدمت امام هادى عليه السلام رسيدم و عرض كردم : قربانت ، در هر امرى در صدد خاموش كردن نور شما و كوتاهى در حق شما بودند، تا آنجا كه شما را در اين سراى زشت و بدنامى كه سراى گدايان نامند منزل دادند،
فرمود: پسر سعيد؟ تو هم چنين فكر مى كنى ؟!
سپس با دستش اشاره كرد و فرمود: بنگر،
من نگاه كردم ، بوستانهائى ديدم سرور بخش و بوستانهائى با ميوه هاى تازه رس ، كه در آنها دخترانى نيكو و خوشبوى بود مانند مرواريد در صدف و پسر بچه گان و مرغان و آهوان و نهرهاى جوشان كه چشم خيره شد و ديده ام از كار افتاد،
آنگاه فرمود: ما هر كجا باشيم اينها براى ما مهياست ، ما در سراى گدايان نيستيم .
اصول كافى جلد 2 صفحه 423 روايت 2
پانویس: جای بچه های کمپین امام نقی خالی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر