امام صادق عليه السلام فرمود:
حسن بن على عليه السلام در يكىاز سفره هاى عمره اش همراه مردى از اولاد زبير بود كه به امامتش معتقد بود، در يكىاز آبگاهها، زير درخت خرماى خشكى كه از تشنگى خشك شده بود، فرود آمدند، در زير آن درخت فرشى براى امام حسن انداختند و در برابرش فرشى براى زبيرى ، زير درخت خرماىديگرى ،
زبيرى سر بالا كرد و گفت : اگر اين درخت خرماى تازه مى داشت از آن مىخورديم ،
امام حسن فرمود: خرما ميل دارى ؟
زبيرى گفت : آرى ، حضرت دست به سوى آسمان برداشت و دعا كرد به سخنى كه من آن را نفهميدم ، پس درخت سبز شد و بحال خود برگشت وبرگ و خرما برآورد،
ساربانى كه مركوب از او كرايه كرده بودند، گفت : بخدا، اين جادواست ، امام حسن عليه السلام فرمود: واى بر تو، جادو نيست ، بلكه دعاى مستجاب پسرپيغمبر است ، پس به سوى درخت بالا رفتند و هر چه خرما داشت چيدند و آنها را كفايت كرد.
اصول كافى جلد 2صفحه 361 روايت
پانویس: این همه معجزه و شکست از بنی امیه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر