نگارنده (گان):آرش بیخدا
این نوشتار زیر مجموعه ای است از مجموعه جنایات محمد پیامبر اسلام، برای مرور سایر اعضای این مجموعه از نوشتاری با فرنام "محمد و دشمنان شخصی اش" دیدن کنید.
برپایه
نوشتار طبری (1) که از ابن اسحق، ابن حومید و سلمه نقل کرده، هنگامی که
محمد مکه را تسخیر کرد، فرمان داد گروهی از مخالفانش هر کجا که یافت شوند
ولو اینکه به دیوارهای کعبه (که بر پایه سنت اعراب، خونریزی در آنجا حرام
بود)، پناه گرفته باشند کشته شوند. یکی از این افرا عبدالله بن قتل از
طایفه بنوتیم بن الغالب بود. دلیل فرمان محمد برای کشتن این فرد آن بود که
چون او در پیش اسلام آورده بود، محمد برای دریافت زکات به او ماموریت
داده و یکی از انصار را نیز همراه او کرده بود تا به وی برای انجام این
کار کنم کند.
عبدالله یکی از بردگانش را نیز که
مسلمان بود، در این مسافرت با خود برده بود. در بین راه عبدالل در محلی
توفق کرد و به برده اش دستور داد بزغاله ای را بکشد و برایش خوراک بپزد و
خود به خواب رفت. هنگامی که از خواب بیدار شد مشاهده کرد که برده اش
دستورش را اجرا نکرده و برایش خوراک تهیه ندیده است. عبدالله از نافرمانی
برده اش به خشم آمد و او را کشت.
آنگاه اسلام را نیز
کنار گذاشت و به کیش پیشینش که بت پرستی بود روی آورد. عبدالله بن قتل
همچنین دو دختر آوازه خوان در اختیار داشت که یکی فارتانا و دیگری سارا
نامیده میشدند. این دو دختر با صدای دلچسبی که داشتند بر ضد محمد آواز
می‌خواندند و او و دینش را به باد هجو و تماخر میگرفتند. محمد دستور داد
که هر سه نفر این افراد باید کشته شودند.
دو نفر از
مسلمانان یکی به نام سعید بن حارث المخدومی و دیگری ابو برزه الاسلمی که
از خاندان او بودند، دستوری را که محمد برای ترور عبدالله بن قتل داده بود،
اجرا کردند و او را از پای در آوردند. آن دختر آوازه خوان نیز هردو کشته
شدند. بدین شرح که پیروان محمد فارتانا را کشتند ولی سارا موفق به فرار
شد. بعداها از محمد خواستند از خون سارا بگذرد و او موافقت کرد و وی تا
زمان خلافت عمر ابن خطاب زنده بود. ولی در این زمان یکی از آدمکشهای
اسلامی او را نیز به قتل رسانید.
1- Al-Tabari, The history of al-Tabari, vol 8,pp 178-179
منبع: نگاهی نو به اسلام برگ 320
توسط دکتر مسعود انصاری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر