به سند معتبر دیگر منقول است که روزی امام حسین داخل بیت الخلاء شدند لقمه نانی دیدند که افتاده است، برداشتند و به غلامی از غلامان خود دادند و فرمودند که هرگاه بیرون آیم این را به من ده.
پس چون بیرون آمدند پرسیدند که چه شد لقمه نان؟ گفت: خوردم
فرمود که تو را آزاد نمودم از برای خدا.
شخصی پرسید که سبب آزاد نمودن غلام چه بود؟
حضرت فرمود که از جدم رسول خدا شنیدم که هر که لقمه ای بیابد و آن را پاک کند یا بشوید پس بخورد آن را، در شکمش قرار نگیرد مگر آن که خدا او را از آتش جهنم آزاد گرداند، و من نمیخواهم در بندگی بدارم کسی را که خدا از آتش جهنم آزاد گردانیده.
حلیه المقتین، علامه مجلسی، باب آداب زفاف و مجامعت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر