منقول است از ابوهریره:
رسول الله فرمود: حضرت موسی فردی خجالتی بود و بخاطر محجوب بودنش بدنش را کاملاً می پوشاند. یکی از اسرائیلیان وی را با گفتن اینکه: وی برای این بدنش را اینچنین می پوشاند که مریضی پوستی دارد، یا شاید جذام و فتق بیضه و یا نقص هایی دیگر. آزرد.
الله خواست وی را از چیزهایی که مورد میگویند رهایی بخشد، بنابراین یک روز که موسی تنها بود، لباسهایش را درآورد و بر روی سنگی قرار داد و شروع به حمام گرفتن کرد. وقتی حمام کردنش تمام شد به سوی لباسهایش رفت تا تا آنها را بپوشد ولی سنگ لباسهایش را گرفت و فرار کرد!
موسی عصایش را برداشت و به دنبال سنگ دوید و میگفت: ای سنگ! لباسهایم را پس بده! تا به گروهی از بنی اسرائیلیان رسید که وی را لخت دیدند، و وی را بهترین مخلوقی که خداوند خلق کرده یافتند و خداوند او را از آنچه متهمش میکردند بری ساخت.
سنگ ایستاد و موسی لباسهایش را برداشت و پوشید و و شروع به زدن سنگ با عصایش کرد. به قدرت الله سنگ هنوز نشانه هایی از آن زدن دارد، سه، چهار و یا پنج نشانه.
این چیزیست که الله در گفتارش به آن اشاره میکند: "ای کسانی که ایمان آورده اید! مانند کسانی که موسی را آزردند نباشید، و خدا او را از آنچه به او نسبت میدادند بری کرد و او در نزد خداوند محترم و آبرومند بود (سوره 33، آیه 69)
صحیح بخاری، جلد 4، کتاب 55، شماره 616
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر