ص47
فصل سوم
از تبریز تا قزوین
اسماعیل در تلاش قدرت
تمام توطئه ها علیه اسماعیل به شکست انجامید و تمام پیشامدهای سیاسی به نفعش تمام شد! اختلافات و جنگ بین رقبا از آن جمله بود. او از سال 1499 میلادی اقدام به لشکرکشی به مناطق مختلف کرد.
وی بسیار ظالم و صفاک بود بگونه ایکه برای انتقام پدرش به شهر شروان حمله کرد . حاکم آنجا را سوزاند و مقابر پادشاهان آنجا را ویران کرد و از سرهای بریده شده مردم آنجا برجی ساخت و استخوانهای پدر حاکم آنجا را از قبر بیرون آورد و سوزاند!!
پس از آن در جنگ با رقبا از جمله آق قیونلوها پیروز شد.
موقعیت مذهبی ایران در بدو تاسیس صفویه
صفوی ها بعد از 455 سال دوباره ایرانیان را با اذان شیعی آشنا ساختند. از سال 1060 میلادی حکومتهای شیعی برچیده شده بودند ولی مبارزات شیعان ادامه داشت. تا قبل از صفویه اکثریت مردم ایران سنی بودند. (تا قبل از صفویه شیعیان در عراق عرب و ری ، قم، آوه ، اردستان، فراهان ، مازندران وگیلان، سبزوار شیعیان اکثریت داشتند.
در شهر ساوه مردم سنی شافعی و روستاهای اطراف شیعه بودند و در کاشان برعکس بود و مردم شهر کاشان شیعه و روستاهای اطراف سنی بودند.
دین رسمی تسنن بود و تیموری ها جغتای ها و طایفه های ترک شرق و بلوچ ها و افغانی ها سنی حنفی بودند و ناحیه های جنوبی و مرکزی و غربی شافعی بودند.
ص50
اسماعیل در تبریز
اسماعیل در سال 1501 میلادی وارد تبریز شذ و خود را شاه خواند و به نام خود سکه زد.
سپس دستور داد مردم سنی تبریز را با زور و شمشیر سنی کنند تا بدان حد خون ریخت و جنایت کرد که اطرافیانش وحشت کردند . سپس دستور داد استخوانهای کسانیکه در جنگ مسئول مرگ شیخ حیدر بودند را در کنار سرهای بریده دزدان و روسپیان بسوزانند.
خشم و نفرت تبریزیان وقتی به حد بالا رسید که استخوانهای یعقوب آق قیونلو را سوزاند. هر قدر مردم بیشتر اعتراض می کردند او کشتار و خشونت را افزایش می داد.
شاه اسماعیل نهاد "تولائیان و تبرائیان" را تاسیس کرد. سربازان این نهاد در شهر تبریز با فریاد به آل محمد درود و به سنی ها و خلفای سه گانه فحاشی می کردند و مردم را وادار می کردند آنها نیز سنی ها و خلفای سنی را فحش و لعن دهند و هرکس لعن و فحش نمی داد کشته میشد حتی زنان حامله را کشتند.
از جمله دیگر کارهای اسماعیل فرمان داد 300 زن فاحشه را با شمشیر دو نیم کنند و سپس مادر خویش را سربرید چون بدون اجازه شاه اسماعیل ازدواج کرده بود!!!
خلاصه کلام اینکه شاه اسماعیل بیست هزار تبریزی را در راه شیعه کردن اجباری به قتل رساند.
[ نکته جالب این است برخی نویسندگان تا توانسته اند از آغامحمدخان قاجار به خاطر کشتارهایش بدگویی و نفرین کرده اند چون او خواجه بوده ولی همانها از اسماعیل جنایتکار تا توانسته اند تمجید کرده اند چون بنیانگزار تشیع در ایران بوده!]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر