2-ازشیخ صدر الدین تا شیخ ابراهیم.
شیخ صدرالدین
شیخ صدر الدین میرزا (1304-1392میلادی) سی و یک ساله بود که رئیس شد. او در اواخر ایلخانان و اوایل تیموریان می زیست و در زمان او جنگ و خونریزی در ایران تعداد مشتاقان و پناهندگان درویشی فراوانتر شدند.
شیخ خواجه علی
دوران ریاستش از 1392 تا 1427 میلادی بود. در زمان او خونریزی و توحش تیمور لنگ به اوج خود رسیده بود و موجب هجوم مردم بیشتری به سوی فرقه تصوف شده بود. تیمور برای او احترام قائل بود و داستان آزاد شدن قبایل ترکمن با درخواست شیخ خواجه علی که قبلا گفتیم صورت گرفته است و آن ترکان مرید صفوی ها شدند و صفوی ها به قدرت نظامی و جنگ آوری هم دست یافتند..
شیخ ابراهیم معروف به شیخ شاه
از سال 1426 بله مدت 21 سال ریاست صوفیان را به عهده داشت در زمان او صوفیان در صلح و آرامش بودند. در زمان او "شیخ بدرالدین" به او پیوست، او یک شیعه افراطی جنگجوی ضد عثمانی بود. بدین ترتیب تمام پیروان شیخ بدالدین مرید صفوی ها شدند و این باعث شد صفویه قدم دیگری بسوی قدرت طلبی نظامی- حکومتی بردارد. اینک زمان کسب قدرت تام فرا میرسد.
ب- صوفیان غازی
1-سلطان جنیید (1447-1455)
ریاست او همزمان با مرگ شاهرخ پسر تیمور لنگ بود و امپراتوری تیمور دچار هرج و مرج شده بود و بهانه بدست سلطان جنید داد تا به بهانه غزوه و جهاد اقدام به کسب قدرت نظامی – حکومتی کند و او تمام مریدانش را از نقاط مختلف جمع کرد ولی حکام مختلف از ترس قدرت گرفتن شیخ و از ترس هرج و مرج و توحش جنید، او را از محدوده خود اخراج می کردند: قره قیونلو ها او را از اردبیل، عثمانی ها او را از عثمانی، مولوی ها او را از قونیه و پیروان شیخ بدرالدین اورا از سوریه و ترابوزان ها او را از ترابوزان اخراج کردند.
تا اینکه سرانجام اوزون حسن سنی مذهب آق قیونلو او را پذیرا شد و خواهرش را همسر او کرد. پس از این بود که شیخ جنید از تسنن روی به تشیع گذاشت. و ترکمانان شیعه ارادت بیشتری نسبت به او پیدا کردند و او به پشت گرمی آنان و اوزون حسن عملیات جهادی خود را از سر گرفت و در جنگ با چرکس ها در شروان کشته شد.
ص40
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر